Zowel dier- als plantensoorten worden hierdoor bedreigd klimaatverandering. Ofwel door de toename en verschijning van nieuwe roofdieren, fragmentatie in habitats, water- en bodemverontreiniging of simpelweg door veranderingen in de omgevingsomstandigheden.
Onder de soorten die het meest worden getroffen door de toch al opmerkelijke effecten van klimaatverandering, vinden we de apollo-vlinder, de alpine lagópogo en de pinsapo. Deze drie soorten staan op de lijsten van meest bedreigde diersoort in Spanje door klimaatverandering. De situatie van deze soorten is een weerspiegeling van wat er in andere getroffen gebieden gebeurt, zoals blijkt uit Duitsland.
Gemma Rodríguez is de coördinator van het Natura 2000-netwerk van het Wereld Natuur Fonds (WWF), en heeft verklaard dat deze drie soorten ernstig gevaar lopen door de gevolgen van klimaatverandering. Een verslag van Levende planeet, uitgevoerd door het Wereld Natuur Fonds, waarin de negatieve effecten worden benadrukt die klimaatverandering kan hebben op soorten die in de meest afgelegen of beperkte gebieden leven. Om het ecologisch evenwicht in een ecosysteem stabiel te houden, is het het beste als er meer soorten samenleven. De relaties en afhankelijkheid tussen de soorten zorgen er dan niet voor dat de achteruitgang van één soort uitmondt in een reeks van uitstervingen. Dit is vooral relevant in de context van planten die worden blootgesteld aan drastische veranderingen.
Dat is de reden waarom dieren en planten die op grotere hoogte leven of, omgekeerd, lager zijn meest kwetsbaar voor de gevolgen van klimaatverandering, omdat hun aanpassingsperiode aan nieuwe omstandigheden langer is. Soorten met een lager verspreidingsvermogen zijn ook kwetsbaarder, wat aan bod is gekomen in studies over klimaatverandering en de impact daarvan op de aanpassing van zoogdieren en vogels, naast de natuurlijke selectie.
Voor deze soorten kunnen veranderingen in ecosystemen veranderingen in fenologie, dat wil zeggen, in levenscycli. Klimaatverandering kan bijvoorbeeld veranderingen veroorzaken in het paaivermogen van bepaalde vissoorten. Het kan het gezang of zelfs de migratiepatronen van sommige vogels veranderen. Dit fenomeen is ook weerspiegeld in regio's waar er veranderingen in de groenteteelt.
Het hierboven genoemde Living Planet-rapport geeft aan dat Spanje een van de landen is die het meest kwetsbaar zijn voor klimaatverandering binnen de Europese Unie. Deze effecten kunnen ertoe leiden dat de helft van de soorten amfibieën, reptielen, zoogdieren en vogels het risico loopt dat hun leefgebied in meer dan een derde. Bovendien tonen verschillende onderzoeken aan dat dieren en planten al naar hogere breedtegraden verhuizen, waar ze het thermisch gezien prettiger hebben. Dit onderstreept de ernst van de situatie voor de Bedreigde soort.
Als soorten dieren en planten naar het noorden beginnen te migreren op zoek naar aangenamere en niet zo warme temperaturen, zal dit beginnen te gebeuren een verarming van de biodiversiteit. Dit kan leiden tot een gebrek aan connectiviteit tussen ecosystemen en fragmentatie, waardoor ze nog kwetsbaarder worden voor de gevolgen van klimaatverandering. Het is ook belangrijk om te overwegen hoe dit proces kan leiden tot een verhoogd risico op verdwijning, zoals besproken in de context van steden die bedreigd worden door de opwarming van de aarde.
Bijvoorbeeld in de lijst die is samengesteld door WWF van de 10 meest bedreigde soorten in Spanje door klimaatverandering is de apollo-vlinder de eerste figuur. Deze vlinder leeft in bergachtige gebieden en zal bij stijgende temperaturen gedwongen worden op zoek te gaan naar grotere gebieden.
Een ander voorbeeld van een soort die meer wordt beïnvloed door klimaatverandering is de alpine lagópod of beter bekend als de sneeuwhoen. Deze soort is meer aangepast aan extreme kou. Dit klimaat komt alleen voor in Spanje op 1.800 meter hoogte in de Pyreneeën. De witte vacht gebruikt hij om zich in de sneeuw te camoufleren. Door de stijgende temperaturen zou hij zijn verspreidingsgebied moeten vergroten. Dit kan leiden tot problemen bij het vinden van voedsel en onderdak, omdat de hulpbronnen schaars zijn en de omstandigheden op zulke hoogten ongunstiger zijn. Het verlies van dit type habitat is alarmerend, vooral gezien de kwetsbaarheid ervan, zoals ook vermeld in de relatie tussen Klimaatverandering en de effecten daarvan op ecosystemen.
In de plantenwereld is een van de meest gevoelige soorten de Spaanse spar, die alleen leeft in gebieden met veel jaarlijkse regenval, zoals de Serranía de Ronda. Klimaatverandering zorgt voor steeds meer en langere droogtes. Dat is de reden waarom deze bomen verzwakken en kwetsbaarder worden voor het verschijnen van ziekten en plagen. Botanische experts waarschuwen dat tegen het einde van deze eeuw Sparrenbossen zullen er nauwelijks meer zijn. Dit is een zorgwekkende situatie, aangezien er in de loop van de tijd verschillende strategieën zijn besproken. botanische tuinen om deze soorten te behouden.
Er zijn ook andere bedreigde soorten zoals Atlantische zalm, Betic vroedvrouwenpad, oceanische posidonia, de kleine klauwier, de Montseny-salamander of de ijzeren hagedis.
