Een groep onderzoekers die ijsbrekers en onderwaterrobots gebruiken, heeft ontdekt dat de Thwaites-gletsjer in Antarctica een versnelde smeltsnelheid ervaart, wat zou kunnen leiden tot een onomkeerbare ineenstorting, wat ernstige gevolgen zou kunnen hebben voor de mondiale zeespiegel.
In dit artikel zullen we dat zijn het ontrafelen van de Thwaites-gletsjer zien wat wetenschappers onder het ijs hebben gevonden en welke gevolgen dit heeft voor onze planeet.
Thwaites-gletsjer
Sinds 2018 heeft een groep onderzoekers, bekend als de International Thwaites Glacier Collaboration, de Thwaites-gletsjer nauwgezet onderzocht. Vaak aangeduid als de "gletsjer aan het einde van de wereld", om een dieper inzicht te krijgen in de mechanismen en de timing van de mogelijke ineenstorting ervan.
De resultaten van hun onderzoek, samengesteld via een reeks onderzoeken, bieden het meest complete inzicht tot nu toe van deze ingewikkelde en dynamische gletsjer. Volgens een rapport karakteriseren wetenschappers de vooruitzichten als “somber” en beschrijven ze de essentiële ontdekkingen van hun zes jaar onderzoek.
Uit onderzoek blijkt dat het ijsverlies deze eeuw zal toenemen. Rob Larter, een mariene geofysicus verbonden aan de British Antarctic Survey en lid van het ITGC-team, merkt op dat de terugtrekking van de Thwaites-gletsjer de afgelopen dertig jaar aanzienlijk is toegenomen. “Onze bevindingen geven aan dat de daling groter en sneller zal zijn”, zei hij.
Deskundigen voorspellen dat de Thwaites-gletsjer en De Antarctische ijskap zou in de komende 200 jaar kunnen instorten, wat catastrofale gevolgen zou hebben.
Thwaites bevat voldoende water om de zeespiegel met ruim 60 centimeter te laten stijgen. Vanwege zijn rol als barrière die de uitgestrekte Antarctische ijskap beperkt, zou het falen ervan potentieel kunnen resulteren in een zeespiegelstijging van ongeveer 3 meter, wat catastrofale gevolgen zou hebben voor kustbevolking variërend van Miami en Londen tot de Stille Oceaan Eilanden.
Gletsjer smelt
Onderzoekers zijn zich er al geruime tijd van bewust dat de Thwaites-gletsjer, die qua omvang vergelijkbaar is met Florida, gevaar loopt, deels vanwege zijn geografische kenmerken. Het onderliggende terrein is naar beneden gekanteld, wat resulteert in een grotere blootstelling van het ijs aan relatief warmer oceaanwater als het smelten plaatsvindt.
Tot nu toe werden de mechanismen die ten grondslag liggen aan de terugtrekking niet goed begrepen. Volgens een verklaring van ITGC-wetenschappers: “Antarctica blijft de grootste bedreiging voor het begrijpen en voorspellen van de toekomstige zeespiegelstijging.”
De afgelopen zes jaar hebben onderzoekers een reeks experimenten uitgevoerd om de betreffende omstandigheden op te helderen.
Diepgaande studie van de gletsjer
Een torpedovormige robot genaamd Icefin werd naar de Thwaites-meerlijn gestuurd, die de kruising markeert waar ijs uit de zeebodem opstijgt en drijft, wat een kritiek punt van kwetsbaarheid vertegenwoordigt. Kiya Riverman, een glacioloog verbonden aan de Universiteit van Portland, zei dat de eerste beelden van Icefin die naar de meerlijn zeilde, opwindend waren. "Voor glaciologen denk ik dat het een emotionele weerklank had die vergelijkbaar was met die van de maanlanding voor de samenleving in het algemeen", zei hij tijdens een conferentie. ‘Het was een belangrijke gebeurtenis. “We waren voor het eerst getuige van deze plek.”
Door de analyse van beelden aangeleverd door Icefin, Onderzoekers ontdekten dat de gletsjer op onvoorziene wijze aan het smelten is, omdat warm oceaanwater door diepe kloven en ‘ladder’-structuren in het ijs kan navigeren.
Onafhankelijk onderzoek maakte gebruik van satelliet- en GPS-gegevens om de effecten van getijdenbewegingen te onderzoeken, waaruit bleek dat zeewater meer dan 10 kilometer onder de Thwaites-gletsjer kon infiltreren, waardoor warmer water onder het ijs werd samengedrukt en het smeltproces werd versneld.
Aanvullend onderzoek naar de geschiedenis van Thwaites werd uitgevoerd door andere wetenschappers. Een onderzoeksteam, waaronder Julia Wellner, een professor aan de Universiteit van Houston, onderzocht kernen van mariene sedimenten om het historische gedrag van de gletsjer te reconstrueren. Uit hun analyse bleek dat de gletsjer zich in de jaren veertig snel begon terug te trekken., waarschijnlijk geïnitieerd door een grote El Niño-gebeurtenis, een natuurlijke klimaatschommeling die gewoonlijk wordt geassocieerd met de gevolgen van de opwarming.
Volgens de verklaring van Wellner "geven deze bevindingen ons een algemeen inzicht in het gedrag van ijs, en bieden ze meer details dan zou worden verkregen door het hedendaagse ijs afzonderlijk te onderzoeken."
Positieve vooruitgang
Te midden van het heersende pessimisme zijn er positieve ontwikkelingen ontstaan met betrekking tot een proces waarvan wetenschappers vrezen dat het tot een versnelde afsmelting zou kunnen leiden. Er zijn zorgen geuit over de mogelijke ineenstorting van de Thwaites-ijsplaten, waardoor torenhoge ijskliffen bloot zouden komen te staan aan de oceaan. Deze hoge kliffen kunnen onzeker worden en vervolgens in de zee zinken, waardoor achter hen nog hogere kliffen zichtbaar worden, waardoor een zich herhalende cyclus van instabiliteit op gang komt.
Computersimulaties hebben echter aangetoond dat, hoewel dit fenomeen bestaat, de waarschijnlijkheid van het optreden ervan is kleiner dan eerder werd verwacht.
Dit betekent niet dat de Thwaites-gletsjer buiten gevaar is. Onderzoekers voorspellen dat de volledige oplossing van de Thwaites-gletsjer, samen met de Antarctische ijskap erachter, tegen de 23e eeuw kan plaatsvinden. Zelfs in het hypothetische scenario waarin de mensheid snel zou stoppen met het verbranden van fossiele brandstoffen, wat momenteel niet het geval is, zou het te laat kunnen zijn om deze ijsformaties te behouden.
Terwijl deze fase van het ITGC-project ten einde loopt, zeggen onderzoekers dat meer onderzoek essentieel is om deze ingewikkelde gletsjer te begrijpen en te bepalen of de terugtrekking ervan onomkeerbaar is geworden.
“Hoewel er vooruitgang is geboekt, blijft er grote onzekerheid bestaan over de toekomst”, zegt Eric Rignot, een glacioloog verbonden aan de Universiteit van Californië, Irvine, en lid van de ITGC. “Ik blijf me ernstig zorgen maken over het feit dat deze regio van Antarctica momenteel in een staat van instorting verkeert.”
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de Thwaites-gletsjer en de gevolgen ervan voor de toekomst van de planeet.