Wanneer we alle planeten van de zonnestelsel we zien dat er beide zijn binnenste planeten als Buitenplaneten. Er zijn echter verschillende ruimtemissies die zijn gewijd aan het zoeken naar planeten buiten het zonnestelsel. De planeten die worden ontdekt buiten de grenzen van de zone van onze zon staan bekend als exoplaneten.
In dit artikel vertellen we je alles wat je moet weten over de exoplaneten en welke methoden worden gebruikt om ze te ontdekken.
Wat zijn exoplaneten
Er zijn talloze projecten die proberen exoplaneten buiten het zonnestelsel te zoeken. Deze term verwijst naar de planeten die zich buiten het zonnestelsel bevinden, hoewel er geen officiële definitie is die aan specifieke kenmerken voldoet. Meer dan een decennium geleden heeft de Internationale Astronomische Unie (IAU, in het Engels) een aantal onderscheidingen gemaakt om de termen van planeet en dwergplaneet goed te kunnen definiëren. Bij het vaststellen van deze nieuwe definities Pluto werd niet langer officieel als een planeet beschouwd en werd beschreven als een dwergplaneet.
Beide concepten verwijzen naar hemellichamen die in een baan om de zon draaien. Het gemeenschappelijke kenmerk dat hen omvat, is dat ze voldoende massa hebben zodat hun eigen zwaartekracht de krachten van het starre lichaam kan overwinnen, zodat ze een hydrostatisch evenwicht kunnen verwerven. Zoals we eerder hebben vermeld, gebeurt hetzelfde niet met de definitie van exoplaneten. Er is tot nu toe geen consensus over kenmerken die gemeen hebben met de planeten die buiten het zonnestelsel worden ontdekt.
Voor gebruiksgemak verwijst het naar exoplaneten als naar alle planeten buiten het zonnestelsel. Dat is ook ze staan bekend onder de naam van extrasolaire planeten. Eén daarvan verraste onlangs de wetenschappelijke gemeenschap door te benadrukken hoe belangrijk het is om te begrijpen wat exoplaneten zijn.
hoofdkenmerken
Aangezien er een consensus moet worden bereikt om deze planeten te definiëren, verzamelen en classificeren, moeten gemeenschappelijke kenmerken worden vastgesteld. Op deze manier verzamelde de IAU drie kenmerken die exoplaneten zouden moeten hebben. Laten we eens kijken wat deze drie kenmerken zijn:
- Ze zullen een object zijn met een werkelijke massa onder de grensmassa voor kernfusie met deuterium.
- Draai rond een ster of sterresten.
- Presenteer een massa en / of grootte groter dan die gebruikt als limiet voor een planeet in het zonnestelsel.
Zoals verwacht worden vergelijkende kenmerken vastgesteld tussen de planeten die zich buiten en binnen het zonnestelsel bevinden. We moeten zoeken naar vergelijkbare kenmerken, aangezien alle planeten gewoonlijk rond een centrale ster draaien. Op deze manier worden gelijktijdig "zonnestelsels" gecreëerd om wat we kennen als de melkweg te genereren. Als we in het woordenboek van de Spaanse koninklijke academie kijken, zien we dat de term exoplaneet niet is opgenomen.
De eerste exoplaneet werd meer dan een kwart eeuw geleden ontdekt. En het is dat in het jaar 1992 verschillende astronomen een reeks planeten ontdekten die rond een ster draaien die bekend staat onder de naam Lich. Deze ster is heel bijzonder omdat hij straling uitzendt met zeer korte onregelmatige intervallen.. Je zou kunnen zeggen dat deze ster functioneerde alsof het een baken was. Dankzij recent onderzoek is ontdekt nieuwe exoplaneten die meer inzicht verschaffen in de vorming van sterrenstelsels en de relatie daarvan met de zoektocht naar exoplaneten.
Enkele jaren later ontdekten twee wetenschappelijke teams de eerste exoplaneet die rond een ster draaide die veel leek op de zon. Deze ontdekking was van groot belang voor de astronomie, omdat hiermee werd aangetoond dat er ook buiten ons zonnestelsel planeten bestaan. Bovendien werd het bestaan bevestigd van planeten die om sterren zoals de onze kunnen draaien. Dat wil zeggen dat er mogelijk andere zonnestelsels bestaan, wat de deur opent voor nieuwe studies zoals die welke zijn uitgevoerd met de Gaia-ruimtetelescoop.
Sindsdien is de wetenschappelijke gemeenschap, dankzij verbeterde technologie, in staat geweest om duizenden exoplaneten te detecteren tijdens verschillende missies op zoek naar nieuwe planeten. De bekendste is de Kepler-telescoop. Bovendien is de James Webb-telescoop heeft ook een belangrijke bijdrage geleverd aan dit studiegebied.
Methoden om naar exoplaneten te zoeken
Omdat deze exoplaneten fysiek niet kunnen worden ontdekt, zijn er verschillende technieken om die planeten te ontdekken die buiten het zonnestelsel bestaan. Laten we eens kijken wat de verschillende methoden zijn:
- Transit methode: het is tegenwoordig een van de belangrijkste technieken. Het doel van deze methode is om de helderheid van een ster te meten. De passage van een exoplaneet tussen de sterrenkoning en de aarde zodat de helderheid die ons bereikt periodiek zal afnemen. We kunnen indirect concluderen dat er een extrasolaire planeet in die regio is. Deze methodologie is zeer succesvol geweest en is de laatste jaren het meest gebruikt.
- Astrometrie: Het is een van de takken van de astronomie. Het zal vooral verantwoordelijk zijn voor het analyseren van de positie en eigenbeweging van sterren. Dankzij alle onderzoeken die door astrometrie worden uitgevoerd, is het mogelijk om exoplaneten te detecteren door de kleine verstoring te meten die sterren uitoefenen op de hemellichamen waar ze omheen draaien. Tot op heden is er echter nog geen enkele exoplaneet gevonden met behulp van astrometrie.
- Radiale snelheid volgen:Het is een techniek die de snelheid meet waarmee de ster beweegt in de kleine baan die ontstaat door de aantrekkingskracht van de exoplaneet. Deze ster beweegt naar ons toe en weer van ons af totdat hij zijn baan heeft voltooid. De snelheid van de ster kan worden berekend vanaf de kant van de gezichtslijn, als we een waarnemer vanaf de aarde hebben. Deze snelheid staat bekend als radiale snelheid. Al deze kleine variaties in snelheid veroorzaken veranderingen in het waarnemingsspectrum van de sterren. Dat wil zeggen dat we, als we de radiale snelheid in kaart brengen, nieuwe exoplaneten kunnen detecteren, die verband houden met ander onderzoek in de astronomie.
- Pulsars chronometrie: De eerste exoplaneten draaiden om een pulsar. Deze pulsar staat bekend als het stellaire baken. Ze zenden straling uit met korte, onregelmatige tussenpozen, alsof het een vuurtoren is. Als een exoplaneet om een ster met deze eigenschappen draait, kan de lichtbundel die onze planeet bereikt, hierdoor worden beïnvloed. Deze kenmerken kunnen dienen als aanwijzing voor het bestaan van een nieuwe exoplaneet die rond de pulsar draait, wat tot nieuwe ontdekkingen op dit gebied heeft geleid.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over exoplaneten en hoe ze ontdekt worden.