Om onze beoordeling van het verschillende soorten wolken We pakken wat misschien wel de meest opvallende en interessante cloud is, we verwijzen naar de stapelwolken, het tweede type verticale ontwikkelingswolken, hoewel het in werkelijkheid het resultaat is van een cluster met een grotere ontwikkeling.
Volgens de WMO wordt het omschreven als een dikke en dichte wolk, met een aanzienlijke verticale ontwikkeling, in de vorm van bergen of enorme torens. Een deel, althans de bovenkant, is gewoonlijk glad, vezelig of gestreept, en bijna altijd afgeplat; Dit deel strekt zich vaak uit in de vorm van een aambeeld of een grote pluim. Onder de basis verschijnen zeer donkere lage gescheurde wolken en neerslag of buien. Bovendien kunnen deze verschijnselen in verband worden gebracht met Storm wolken wat duidt op onstabiele atmosferische omstandigheden.
Zoals we al zeiden, is Cumulonimbus de volgende ontwikkelingsstap, op de stijgende convectieschaal, naar Cumulus Congestus, daarom zijn het wolken met een grote verticale ontwikkeling (de toppen zijn meestal tussen de 8 en 14 km hoog). Op onze breedtegraden ontstaan ze voornamelijk in het voorjaar en in de zomer onstabiele situaties, die ook veroorzaakt kan worden door luchtvervuiling wat de vorming ervan bevordert.
Deze wolken bestaan uit waterdruppels en ijskristallen aan de bovenkant of op het aambeeld. Binnenin bevinden zich ook grote regendruppels, sneeuwvlokken, korrelig ijs, hagel en in gevallen van extreme instabiliteit wees gegroet van aanzienlijke omvang.
Ze produceren bijna altijd storm, dat wil zeggen neerslag in de vorm van buien, regen of hagel, in het algemeen, hoewel ook sneeuw in de winter, vergezeld van windstoten en elektrische ontladingen die optreden tussen wolken of tussen wolk en grond (bliksem).
De Cumulonimbus zijn de koningen van de wolken, de meest gefotografeerde en de meest spectaculaire. Ze lenen zich voor foto's in elke situatie en het is interessant om ze in een complete stormsequentie te kunnen fotograferen. Niet te verwarren met de Cumulonimbuswolken, die hoger zijn en een vezelachtige structuur aan de bovenkant hebben. Hoewel het waar is dat er veel interessante wolken zijn, Altcumulus zijn een andere variatie die het vermelden waard is.
Er zijn twee soorten (Calvus en Capillatus) en geen variëteiten. De cumulonimbuswolken vallen op door hun ongewone vorm en de hevige onweersbuien die ze veroorzaken. In gematigde klimaten worden ze doorgaans aangetroffen in gebieden met een hoge luchtvochtigheid en warme temperaturen. Hierdoor ontstaan ze het beste tijdens de warmere maanden van het jaar. Het is echter niet ongewoon dat ze ook in de winter verschijnen. De ontwikkeling van deze wolken kan ook worden bestudeerd binnen de context van de hoogte en hoogte van wolken.
Algemene kenmerken van Cumulonimbus
Cumulonimbuswolken zijn grote, dichte wolken die worden gekenmerkt door de volgende eigenschappen:
- Hoogte en verticale ontwikkeling: Deze wolken kunnen zich uitstrekken van lage hoogten (minder dan 2 km) tot zeer grote hoogten (tot 20 km in tropische gebieden). In gematigde klimaten worden ze meestal tussen de 10 en 15 km hoog.
- vorm: Ze hebben een verticale en bolle vorm, met een boveneinde dat meestal afgeplat is, waardoor ze op een aambeeld lijken. Deze eigenschap is te danken aan de sterke luchtstromen binnenin.
- Kleur: In het zonlicht zijn ze helderwit, maar tijdens stormen kunnen ze donker en onheilspellend worden vanwege de grote hoeveelheid water en ijskristallen die ze bevatten.
- Neerslag: Ze staan bekend om de hevige regenval, hagel, bliksem en harde wind. De koude luchtinfiltratie op de bodem kunnen aanzienlijke elektrische ontladingen ontstaan.
Hoe ontstaan cumulonimbuswolken?
De vorming van Cumulonimbus hangt samen met verschillende belangrijke factoren:
- Warme en vochtige lucht: De warme lucht warmt op bij contact met de grond en begint te stijgen vanwege de lagere dichtheid. Deze stijging wordt versterkt in situaties waar sterke convectiestromen zijn.
- Adiabatische koeling: Naarmate de warme lucht stijgt, koelt deze af vanwege de lage atmosferische druk. Door deze afkoeling condenseert de waterdamp, waardoor waterdruppels ontstaan die samen de wolk vormen.
- Atmosferische instabiliteit: Er is een onstabiele omgeving in de atmosfeer nodig, waar temperatuurverschillen tussen warme en koude luchtmassa's de verticale ontwikkeling van de wolk bevorderen. Zonder stabiliteit kan de wolk niet goed groeien.
- Luchtstromingen: De opwaartse en neerwaartse luchtstromen die in de Cumulonimbus voorkomen zijn essentieel voor de groei ervan. Deze stromingen kunnen snelheden bereiken van enkele honderden meters per minuut.
Het gehele vormingsproces kan enkele minuten tot meerdere uren duren, afhankelijk van de atmosferische omstandigheden. Als deze wolken zich eenmaal hebben ontwikkeld, kunnen ze in de loop van de tijd blijven bestaan en van vorm veranderen. Tijdens de verschillende stadia van hun ontwikkeling kunnen ze verschillende kenmerken vertonen. Dit rijpingsproces kan worden vergeleken met dat van andere wolken, zoals Vederwolk, die een verschillende vorming en kenmerken hebben.
Cumulonimbus-soorten en varianten
Binnen de categorie cumulonimbuswolken zijn er twee hoofdsoorten met specifieke kenmerken:
- Cumulonimbus-kalf: Dit type wolk is minder ontwikkeld, met gladdere toppen en minder elektrische activiteit. Het is een tussenstadium voordat het Cumulonimbus capillatus wordt.
- Cumulonimbus capillatus: Dit is de meest volwassen en ontwikkelde staat, waarin het karakteristieke aambeeld te zien is. Deze wolken zijn doorgaans intenser qua neerslag en convectieve activiteit.
Cumulonimbus kan ook complementaire verschijnselen genereren, zoals wolken mamma, die uitsteeksels zijn die zich aan de basis van de wolk ontwikkelen, en de arcus wolken, die aan de basis een karakteristieke vorm hebben. Soms kunnen deze visuele effecten net zo opvallend zijn als die in Pileuswolken.
Impact op meteorologie en luchtvaart
Cumulonimbuswolken hebben een grote invloed op het weer en zijn voor meteorologen van groot belang. Ze kunnen de veiligheid in de luchtvaart beïnvloeden om de volgende redenen:
- Intense turbulentie: Snelle veranderingen in druk en temperatuur kunnen gevaarlijke turbulentie veroorzaken die de stabiliteit van het vliegtuig beïnvloedt.
- Bliksem en elektrische schokken: Het is bekend dat cumulonimbusstormen bliksem veroorzaken, wat schadelijk kan zijn voor vliegtuigen en hun elektrische systemen.
- Wees gegroet: Ze kunnen grote hagelstenen produceren die een groot gevaar vormen voor de luchtvaart. Ze kunnen schade toebrengen aan de romp, motoren en controlesystemen.
- Slechte zichtomstandigheden: Zware regenval en dichte wolken kunnen het zicht aanzienlijk beperken, waardoor landen en opstijgen moeilijk worden.
Daarom is het van essentieel belang dat piloten en bemanningen op de hoogte zijn van de aanwezigheid van deze wolken en via weerberichten en gespecialiseerde radarsystemen op de hoogte blijven van de ontwikkeling ervan. Bovendien houden meteorologen rekening met dit fenomeen om de weersomstandigheden te voorspellen. groene stormen die verband houden met atmosferische instabiliteit.
Cumulonimbuswolken zijn een fascinerend en complex fenomeen dat een cruciale rol speelt in ons klimaat. Inzicht in de manier waarop deze wolken ontstaan en zich ontwikkelen, kan niet alleen nuttig zijn voor meteorologen, maar ook voor iedereen die geniet van de schoonheid en kracht van de natuur.
