We leven op een planeet waar van alles te vinden is: in gebieden waar het zo veel regent dat overstromingen een groot probleem vormen, in gebieden waar het matig regent en in gebieden waar het maar een paar centimeter regent... en dan nog niet eens elk jaar. Deze verscheidenheid aan plaatsen en klimaten maken de aarde tot een ongelofelijke thuisbasis.
Heb je je ooit afgevraagd waar het het minst regent? Mis dit artikel dan niet. Ga met ons mee op reis en ontdek de droogste plek ter wereld.
De droogste plek ter wereld: María Elena Sur
De droogste plek op onze planeet is Maria Elena Sur (MAAND). Gelegen in de regio van Yungay, in de (in Chili), is de MAAND het droogste punt op planeet Aarde. Met een gemiddelde atmosferische relatieve luchtvochtigheid (RV) van 17.3% en een constante bodem-RV van 14% op één meter diepte, zou je denken dat leven hier niet kan overleven… maar dan heb je het mis.
De kenmerken van deze enclave zijn analoog aan die van onze buurplaneet Mars, maar wetenschappers hebben ontdekt bacteriën die in deze extreme omstandigheden leven. Zoals gepubliceerd in het tijdschrift Milieumicrobiologische rapportenDeze micro-organismen zijn een indicatie van het aanpassingsvermogen van het leven.
Micro-organismen en hun verrassende resistentie
Deze micro-organismen, ontdekt met behulp van moleculair biologische technieken, kunnen ons helpen de relatie tussen leven en water te begrijpen. Ze overleven niet alleen in het droogste gebied ter wereld, maar zijn ook zeer goed bestand tegen ultraviolette straling.
Als er leven is in MES, Zou er één op Mars kunnen zijn? Ja, dat is een mogelijkheid. De Chileense wetenschapper Armado Azúa-Bustos zei: "Als er een vergelijkbare omgeving op aarde is waar we levensvatbare micro-organismen hebben aangetroffen, lijkt de beschikbaarheid van water geen beperking te vormen voor leven op Mars." Dat is verbazingwekkend, vindt u niet?
Inzicht in de moleculaire basis van een hoge droogtetolerantie kan ons helpen bij de ontwikkeling van meer resistente planten, dus wie weet, misschien krijgen we uiteindelijk wel fruitbomen of groenteplanten die minder water nodig hebben, iets wat cruciaal zou zijn voor de landbouw in droge gebieden.
De Atacama-woestijn: een extreem klimaat
El Atacama-woestijn Het staat niet alleen bekend als het droogste land ter wereld, maar ook om zijn indrukwekkende landschappen en extreme klimaat. Volgens het Europees Ruimteagentschap kent deze plek op de wereld alleen regenval tussen twee en vier keer per eeuw. In sommige delen van de woestijn schijnt het al 500 jaar niet meer geregend te hebben. In andere gebieden is nooit regenval geregistreerd. Om meer te weten te komen over dit fenomeen van weinig regenval, bezoek Wat iedereen moet weten over het woestijnklimaat.
Dit komt vooral doordat de Atacamawoestijn deel uitmaakt van de droge Pacifische kust van Zuid-Amerika. Dit fenomeen staat bekend als regen schaduw, waar het Andesgebergte de vochtige lucht uit de Amazone blokkeert en de Peruaanse (Humboldt-)stroom een opwaartse beweging van koud water uit de oceaan genereert, waardoor een temperatuurinversie ontstaat. Als u meer informatie wilt over de omstandigheden in de woestijn, bezoek dan Hoe is het weer in de woestijn?.
Hoewel er in de Atacama-woestijn nauwelijks regen valt, zijn er toch vindingrijke manieren waarop de bewoners van de regio water verzamelen. De mist, plaatselijk bekend als 'camanchaca', wordt een belangrijke bron van vocht. Deze mist wordt verzameld door zowel planten als dieren, waaronder mensen die in de regio leven en die 'mistnetten' om het water op te vangen en om te zetten in drinkwater, wat een opmerkelijke aanpassing aan de omgeving is.
De omstandigheden zijn zo extreem dat het soms wel eens ' de 'Mars' van de Aarde. "Je zou letterlijk kunnen vallen, je arm aan een rots kunnen snijden en je geen zorgen hoeven te maken over een infectie, omdat er geen lokale ziekteverwekkers zijn", aldus Brian Glass, hoofdonderzoeker van de Atacama Rover Astrobiology Drilling Studies (ARADS; 2016–2019).
In feite is de NASA heeft verschillende regio's van Atacama gebruikt als rover-testterrein, en beschouwt het als de perfecte analoog van de rode planeet. Dit onderstreept het belang van de woestijn voor astrobiologie en ruimteverkenning. Voor meer informatie over andere woestijnen, kijk op de woestijnen van de wereld.
Leven in de Atacama-woestijn
Hoewel er weinig leven is in de woestijn, wordt de regio steeds levendiger (menselijk gesproken). Tot voor kort was het gebied dunbevolkt. In San Pedro de Atacama, de toegangspoort tot de woestijn, waren er maar weinigen die de barre omstandigheden van de Atacama durfden te trotseren.
“Hier woonde bijna niemand. We waren een dorp met ongeveer 200 mensen zonder elektriciteit of stromend water. Ik herinner me de eerste persoon die een koelkast kreeg. Ik herinner me de eerste televisie,” legde Mary, een lokale gids, uit aan National Geographic.
Maar inmiddels is de situatie drastisch veranderd. De unieke en spectaculaire landschappen hebben talloze toeristen aangetrokken Toeristen. Ook de astrotoerisme trekt duizenden mensen, omdat het een van de beste plekken ter wereld is om sterren te bekijken. Momenteel heeft Chili de 40% van alle astronomische waarnemingen wereldwijd. Als u geïnteresseerd bent in het fenomeen van de bloeiende woestijn, kunt u hier meer te weten komen hier.
De economie van de regio wordt gedomineerd door de Minería, wat al tientallen jaren de belangrijkste bron van inkomsten is. De afzettingen van nitraten Vanaf het midden van de 19e eeuw werden ze geëxploiteerd en vóór de Eerste Wereldoorlog had Chili een wereldmonopolie op de productie van dit materiaal. Hoewel de belangrijkste bron van inkomsten in de regio de mijnbouw is, Cobre in Chuquicamata, in het Calama-bekken, waar de winning plaatsvindt in een omgeving die als de droogste plek ter wereld kan worden beschouwd.
In de afgelopen jaren is de lithium heeft ook aan belang gewonnen. De Atacama-zoutvlakte is de grootste lithiumpekelvoorraad ter wereld en is verantwoordelijk voor vrijwel de gehele Chileense productie van een metaal dat van cruciaal belang is voor de wereldwijde energietransitie. Deze hulpbron heeft wereldwijd de aandacht getrokken, omdat lithium een essentieel onderdeel is voor accu's van elektrische voertuigen en andere technologische apparaten.
Het bloeiende woestijnfenomeen, dat vaak voorkomt na ongebruikelijke regenval, brengt een explosie van kleur in een normaal gesproken droog landschap. Dit verandert niet alleen visueel de regio, maar heeft ook invloed op het lokale ecosysteem.
