Als u geïnteresseerd bent in astronomie en natuurkunde, dan heeft u waarschijnlijk al vaak van de wetten van Kepler gehoord. Deze wetten die de beweging van de planeten rond de zon bepalen in de Zonnestelsel Ze zijn uitgevonden door de astronoom en wiskundige wetenschapper Johannes Kepler. Het was een revolutie die ons hielp de dynamiek van de planeten rond de zon te begrijpen en meer te leren over ons heelal.
In dit bericht gaan we je uitgebreid vertellen over de biografie van Johannes Kepler en al zijn ontdekkingen. U krijgt inzicht in zijn bijdrage aan de astronomie.
Biografie
Geboren in Würtemberg, Duitsland, in 1571, waren zijn ouders degenen die hem interesse gaven in alles wat met astronomie te maken heeft. Op dat moment de heliocentrische theorie gemaakt door Nicolaus Copernicus, dus was het alleen nodig om meer te weten te komen over de beweging van de planeten rond de zon.
Op 9-jarige leeftijd liet Kepler's vader hem kijken naar een maansverduistering en hij kon zien hoe de maan er behoorlijk rood uitzag. Tussen zijn 9 en 11 jaar werkte hij als arbeider op het land. Het was al in 1589 toen hij naar de universiteit van Tübingen ging, waar hij ethiek, dialectiek, retorica, Grieks, Hebreeuws en astronomie kon studeren. Het onderdeel waar hij het meest gepassioneerd over was, was astronomie. Dat werd uiteindelijk zijn roeping.
Zijn vader trok ten strijde en zag hem niet meer in zijn leven. De uitleg van de heliocentrische theorie was voorbehouden aan de beste studenten. Hoewel het tegen de echte wetenschap was, werd de rest van de minder excellente studenten het geocentrische theorie ontworpen door Ptolemaeus. Hoewel het geen zin had om twee verschillende theorieën tegelijkertijd te onthullen, werd dit gedaan om onderscheid te maken tussen excellente studenten die het verdienden 'de waarheid' te kennen en de rest die genoegen namen met achterlijke theorieën.
Kepler volgde een opleiding tot Copernicus en was te allen tijde overtuigd van de geldigheid van de theorie. Toen hij luthers predikant wilde worden, hoorde hij dat de protestantse school in Graz op zoek was naar een wiskundeleraar. Daar begon hij in 1594 te werken. Gedurende meerdere jaren publiceerde hij almanakken met astrologische voorspellingen.
Toegewijd aan astronomie
Het grootste deel van het leven van Johannes Kepler was gewijd om de wetten te begrijpen die de planetaire beweging beheersen. In eerste instantie, toen hij met zijn studies begon, dacht hij dat de planeten en hun bewegingen de harmonie van de wetten van de Pythagoras of de muziek van de hemelse sferen.
In zijn berekeningen probeerde hij aan te tonen dat de afstand tussen de aarde en de zon werd gevormd door zes achter elkaar geplaatste bollen. Deze zes sferen zijn de sferen die de andere zes planeten bevatten die op dat moment alleen Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter en Saturnus waren bekend.
Later in 1596 schreef hij een boek waarin hij zijn ideeën uiteenzette. Het boek werd bekend als "The Cosmic Mystery." In 1600 stemde hij ermee in om mee samen te werken Tycho Brahe, die het beste astronomische observatiecentrum van die tijd oprichtte. Het centrum heette het Benatky Kasteel en lag vlak bij Praag.
Tycho Brahe beschikte op dat moment over de beste en nauwkeurigste observatiegegevens van de planeet. Op het niveau van precisie versloeg het zelfs de gegevens die Copernicus zelf had verwerkt. Hoewel het delen van de gegevens de samenwerking van beide enorm zou hebben bevorderd, Tycho wilde deze goede gegevens niet met Kepler delen. Hij stemde er al op zijn sterfbed mee in om deze gegevens aan Kepler na te laten. Kepler gaf alle gegevens over de banen van planeten weer uit de jaren dat hij informatie had verzameld en bestudeerd.
Met deze zeer nauwkeurige gegevens kon Johannes Kepler de werkelijke banen van de toen bekende planeten afleiden en later de wetten van Kepler uitwerken.
Wetten van Johannes Kepler
In 1604 observeerde hij een supernova in de Melkweg die later heette de ster van Kepler. Na deze in ons eigen melkwegstelsel is geen enkele supernova waargenomen.
Omdat Tycho's ontwerpen nauwer aansloten bij de planeet Mars, was dit wat Kepler deed beseffen dat de banen van de planeten waren niet cirkelvormig maar elliptisch. Hij kon niet accepteren dat God de planeten niet met een eenvoudigere geometrie dan elliptisch had geplaatst. Eindelijk, na vele studies, was hij in staat om te verifiëren dat de theorieën die bij de crosstrainers gingen perfect werkten. Dit is hoe de eerste wet van Kepler werd geboren, die zegt "De planeten beschrijven elliptische bewegingen rond de zon, de laatste bevindt zich in een van de brandpunten van de ellips. '
Dit was een belangrijke sprong voorwaarts en een evolutie in de astronomie, waarbij feiten belangrijker werden dan wensen over de vraag of God het heelal had geschapen. Kepler wijdde zich eenvoudigweg aan het observeren van gegevens en het trekken van conclusies over zaken, zonder na te hoeven denken over vooropgezette ideeën. Nadat hij de beweging van de planeten had beschreven, was het tijd om de snelheid te bepalen waarmee ze in hun banen bewogen. Zo kwam hij tot de tweede wet van Kepler, die luidt:De planeten, terwijl ze door de ellips reizen, vegen gelijke gebieden in dezelfde tijd. '
Lange tijd konden deze twee wetten ook op de andere planeten worden bevestigd. Wat nog onbekend was, was de relatie tussen de banen van de planeten. Na een aantal jaren van werk, observaties en berekeningen ontdekte hij de derde en zeer belangrijke wet die de planetaire beweging reguleert en zegt: "Het kwadraat van de perioden van de planeten is evenredig met de kubus van hun gemiddelde afstand tot de zon» Deze derde wet is de meest complexe en uitgebreide en wordt de harmonische wet genoemd. Hierdoor werd het mogelijk om de bewegingen van de sterren in het zonnestelsel te verenigen, te voorspellen en beter te begrijpen.
Zoals je kunt zien, had Johannes Kepler een bredere kennis van het universum dat vandaag de dag nog steeds bestaat.