Recente wetenschappelijke ontdekkingen hebben het bestaan van enorme waterstofreserves onder de aardkorst onthuld.die in theorie de mensheid tienduizenden jaren van energie zou kunnen voorzien. Deze ontdekking opent een nieuw venster voor de zoektocht naar schone, alternatieve energiebronnen in een context van transitie naar minder vervuilende modellen.
Een multidisciplinair team van experts van universiteiten in het Verenigd Koninkrijk en Canada heeft een uitgebreide analyse gepubliceerd in het tijdschrift NATUUR. In dit werk stellen zij een methodologie voor om te identificeren waar deze ondergrondse waterstofvoorraden zich bevinden. Wetenschappers beweren dat een deel van dit gas onveranderd blijft, opgeslagen in de aardkorst, en verklaren de omstandigheden die zowel de productie als de opslag ervan mogelijk maken.
Hoe waterstof onder de grond ontstaat
Uit het onderzoek blijkt dat het voor de natuurlijke productie van waterstof en de ophoping ervan in de ondergrond noodzakelijk is een specifieke reeks geologische factoren. Onder hen vallen de volgende op: ijzerrijke rotsen —zoals peridotiet of basalt— die waterstof produceren via chemische reacties met water. Ook hebben ze de aanwezigheid van gesteenten vastgesteld met hoge concentraties radioactieve elementen (zoals uranium en thorium), die waterstof kunnen genereren via radiolyse.
Interactie met grondwater is eveneens essentieel, aangezien vergemakkelijkt chemische reacties noodzakelijk voor de productie van waterstof over langere perioden. Daarnaast, Het bestaan van migratieroutes – breuken of breuken – zorgt ervoor dat gas zich kan verplaatsen en ophopen in ondergrondse zakken, afzettingen genoemd. Om waterstof vast te houden en te voorkomen dat het ontsnapt of wordt verbruikt door micro-organismen, zijn ondoordringbare geologische vallen nodig, zoals zout- of kleilagen.
Tenslotte omstandigheden van geologische stabiliteit en lage microbiële activiteit Ze zijn essentieel voor het bewaren van waterstof gedurende miljoenen jaren. Het onderzoeksteam wijst erop dat veel van deze "ingrediënten" naast elkaar bestaan in gemeenschappelijke formaties verspreid over de planeet, zoals ofiolitische complexen of oude granieten gordels, die zich ontwikkelen tot veelbelovende omgevingen voor toekomstig onderzoek.
Een potentieel onuitputtelijke energiebron
Als we alle waterstof optellen die de afgelopen miljard jaar op natuurlijke wijze in de continentale korst is gegenereerd en opgeslagen,De auteurs van het onderzoek schatten dat de theoretische hoeveelheid voldoende zou zijn om de planeet ongeveer 170.000 jaar van energie te voorzien. Ze waarschuwen echter dat Dit komt overeen met het totale generatieve potentieel, niet meteen een volledig bruikbare reserve.
De realiteit is dat een deel van deze waterstof al verloren is gegaan, is verbruikt door micro-organismen of zich op plekken bevindt die met de huidige technologie onbereikbaar zijn. Daarom moet het cijfer niet worden opgevat als een garantie voor onmiddellijke toegang, maar eerder als een verwijzing naar het bestaande potentieel.
Op weg naar een koolstofarme energietransitie
Onderzoekers beweren dat het begrijpen en perfectioneren van het 'recept' voor het lokaliseren van ondergrondse waterstofvoorraden een beslissende bijdrage kan leveren aan de wereldwijde energietransitie. Waterstof onderscheidt zich doordat het een schone energiebron is, zonder vervuilende emissies., met toepassingen in zeer uiteenlopende sectoren. Volgens de auteurs kan systematische exploratie op basis van gedegen principes de weg vrijmaken voor de commerciële exploitatie van deze hulpbronnen en zo de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen helpen verminderen.
Als voorbeeld vergelijkt het team het proces met het bereiden van een culinair recept: Als één van de ingrediënten niet lukt, kan het resultaat teleurstellend zijn.. Daarom stellen ze een reproduceerbare exploratiestrategie voor waarmee ze levensvatbare afzettingen in verschillende regio's in de wereld kunnen identificeren.
De ontdekking van deze waterstofvoorraden die onder onze voeten verborgen liggen, nodigt ons uit om de energietoekomst van de wereld vanuit een duurzamer en milieuvriendelijker perspectief te heroverwegen. Hoewel niet het gehele potentieel ervan meteen kan worden benut, biedt het een stimulans voor onderzoek en ontwikkeling van technologieën die gericht zijn op het benutten van een schone, overvloedige en grotendeels onbekende bron.
