Wie was Alfred Wegener?

Op de middelbare school leer je dat de continenten gedurende de geschiedenis van de aarde niet stil hebben gestaan. Integendeel, ze zijn continu in beweging. alfred wegener was de wetenschapper die presenteerde continentale drifttheorie op 6 januari 1921. Dit is een voorstel dat een revolutie teweegbracht in de geschiedenis van de wetenschap, aangezien het het concept van aardse dynamiek veranderde. Sinds de implementatie van deze theorie van de beweging van de continenten, is de configuratie van de aarde en de zeeën volledig veranderd.

Leer diepgaand de biografie van de man die deze belangrijke theorie ontwikkelde en die zoveel controverse veroorzaakte. Blijf lezen voor meer informatie 

Alfred Wegener en zijn roeping

Wegener was soldaat in het Duitse leger, hoogleraar meteorologie en een eersteklas reiziger. Hoewel de theorie die hij presenteerde gerelateerd is aan de geologie, was de meteoroloog in staat om de toestand van de binnenste lagen van de aarde perfect te begrijpen en gebaseerd te zijn op wetenschappelijk bewijs. Hij was in staat om de verplaatsing van de continenten consequent uit te werken, op basis van nogal gewaagd geologisch bewijs.

Niet alleen geologisch bewijs, maar biologisch, paleontologisch, meteorologisch en geofysisch. Wegener moest diepgaande studies uitvoeren naar terrestrisch pelomagnetisme. Deze studies hebben gediend als basis voor de huidige theorie van de platentektoniek. Het is waar dat Alfred Wegener de theorie heeft kunnen ontwikkelen waarmee continenten kunnen bewegen. Hij had echter geen overtuigende verklaring voor welke kracht hem in beweging kan brengen.

Daarom worden na de verschillende studies ondersteund door de theorie van continentale drift, oceaanbodems en aards paleomagnetisme, platentektoniek ontstond. Anders dan tegenwoordig bekend, dacht Alfred Wegener in termen van beweging van continenten en niet van tektonische platen. Dit idee was en blijft schokkend, omdat het in dat geval catastrofale gevolgen zou hebben voor de menselijke soort. Bovendien was het de moed om zich een kolossale kracht voor te stellen die verantwoordelijk was voor het verplaatsen van hele continenten. Dat dit op deze manier gebeurde betekende de totale hercompositie van de aarde en de zeeën in de loop van de geologische tijd.

Hoewel hij de reden niet kon vinden waarom de continenten zich verplaatsen, had hij grote verdienste in zijn tijd al het mogelijke bewijs te verzamelen om deze beweging tot stand te brengen.

Geschiedenis en begin

Toen Wegener begon in de wereld van de wetenschap, was hij enthousiast om Groenland te verkennen. Hij had ook een grote aantrekkingskracht gehad op een wetenschap die behoorlijk modern was: de Meteorologie. Destijds was het meten van de atmosferische patronen die verantwoordelijk zijn voor veel stormen en winden veel complexer en minder nauwkeurig. Toch wilde Wegener zich wagen aan deze nieuwe wetenschap. Ter voorbereiding op zijn expedities naar Antarctica maakte hij kennis met lange wandelprogramma's. Hij wist ook hoe hij het gebruik van vliegers en ballonnen voor meteorologische waarnemingen onder de knie moest krijgen.

Hij verbeterde zijn bekwaamheid en techniek in de luchtvaartwereld, tot het punt van het behalen van een wereldrecord in 1906, samen met zijn broer Kurt. Het record dat hij vestigde, was om 52 uur zonder onderbreking te vliegen. Al deze voorbereiding wierp zijn vruchten af ​​toen hij werd gekozen als meteoroloog voor een Deense expeditie die naar het noordoosten van Groenland vertrok. De expeditie duurde bijna 2 jaar.

Tijdens Wegener's tijd in Groenland deed hij een verscheidenheid aan wetenschappelijke studies over meteorologie, geologie en glaciologie. Daarom zou het op de juiste manier kunnen worden gevormd om het bewijs vast te stellen dat continentale drift zou weerleggen. Tijdens de expeditie had hij enkele belemmeringen en dodelijke slachtoffers, maar die beletten hem niet een grote reputatie op te bouwen. Hij werd beschouwd als een bekwaam expeditionair, evenals een poolreiziger.

Toen hij terugkeerde naar Duitsland, had hij grote hoeveelheden meteorologische en klimatologische waarnemingen verzameld. Voor het jaar 1912 maakte hij nog een nieuwe expeditie, dit keer op weg naar Groenland. Samen gemaakt Deense ontdekkingsreiziger JP Koch. Hij maakte een geweldige trektocht te voet langs de ijskap. Met deze expeditie rondde hij zijn studies klimatologie en glaciologie af.

Na continentale drift

Er wordt weinig gezegd over wat Alfred Wegener deed na de continentale driftexpositie. In 1927 besloot hij met de steun van de Duitse Onderzoeksvereniging nog een expeditie naar Groenland te ondernemen. Na de ervaring en reputatie die hij had opgedaan met de theorie van continentale drift, was hij het meest geschikt om de expeditie te leiden.

Het belangrijkste doel was lom een ​​weerstation te bouwen dat zou toelaten om op een systematische manier het klimaat te meten. Op deze manier kon meer informatie worden verkregen over stormen en hun effecten op transatlantische vluchten. Er werden ook andere doelen gesteld op het gebied van meteorologie en glaciologie om inzicht te krijgen in waarom continenten zich verplaatst.

De belangrijkste expeditie tot dan toe vond plaats in het jaar 1029. Met dit onderzoek werden zeer relevante gegevens verkregen voor de tijd waarin ze zich bevonden. En het was mogelijk om te weten dat de dikte van het ijs meer dan 1800 meter diep was.

Zijn laatste expeditie

De vierde en laatste expeditie werd in 1930 met grote moeilijkheden vanaf het begin uitgevoerd. Leveringen van binnenlandse faciliteiten kwamen niet op tijd aan. De winter kwam sterk binnen en het was voor Alfred Wegener reden genoeg om te proberen een basis voor onderdak te bieden. Het gebied werd geplaagd door harde wind en sneeuwval, waardoor de ingehuurde Groenlanders deserteerden. Deze storm vormde een gevaar voor de overleving.

De weinigen die over Wegener waren overgebleven, moesten in de maand september lijden. Met nauwelijks proviand kwamen ze in oktober aan op het station met een van hun metgezellen bijna bevroren. Hij kon de reis niet voortzetten. Een wanhopige situatie waarin geen eten of brandstof was (er waren maar twee van de vijf mensen).

Omdat de voorzieningen nihil waren, was het noodzakelijk om naar de voorzieningen te gaan. Wegener en zijn partner Rasmus Villumsen waren degenen die terugkeerden naar de kust. Alfred vierde feest zijn vijftigste verjaardag op 1 november 1930 en ging de volgende ochtend op zoek naar proviand. Tijdens die zoektocht naar voorraden werd vernomen dat er sterke windstoten waren en temperaturen van -50 ° C. Daarna werden ze nooit meer levend gezien. Het lichaam van Wegener werd op 8 mei 1931 onder de sneeuw gevonden, gewikkeld in zijn slaapzak. Noch het lichaam van de metgezel, noch zijn dagboek konden worden teruggevonden, waar zijn laatste gedachten zouden zijn.

Zijn lichaam is er nog steeds en daalt langzaam af in een enorme gletsjer, die ooit zal zweven als een ijsberg.