In het jaar 1816 deed zich een grote klimatologische anomalie voor, zo diepgaand dat deze de loop van de menselijke geschiedenis onherroepelijk veranderde of op zijn minst aanleiding gaf tot talrijke gebeurtenissen die onder andere temperatuuromstandigheden niet zouden hebben plaatsgevonden.
In dit artikel vertellen we je alles wat er is gebeurd 1816, het jaar zonder zomer.
Wat gebeurde er in het jaar 1816?
De opmerkelijke interactie tussen een significante afname van de zonneactiviteit en grote vulkaanuitbarstingen, zoals de Mayon-vulkaan op de Filippijnen en de berg Tembora in Indonesië (de grootste uitbarsting geregistreerd in de afgelopen 1.300 jaar), zorgde voor een verlaging van de mondiale temperatuur met 0,4 tot -0,7 °C. Bijgevolg maakte dit fenomeen de zomer van 1816 in Europa tot de koudste zomer die tussen 1766 en 2000 werd gedocumenteerd. Deze klimaatverandering veroorzaakte ernstige voedseltekorten op het noordelijk halfrond, samen met andere gerelateerde verschijnselen die hieronder zullen worden onderzocht.
Het verschijnen van twee vulkaanuitbarstingen, samen met een afname van de zonneactiviteitresulteerde in de koudste zomer ooit gedocumenteerd, met ernstige gevolgen. De gebeurtenissen vonden plaats in het laatste decennium van de periode die bekendstaat als de Kleine IJstijd. Deze periode werd gekenmerkt door periodes van wereldwijde afkoeling die al sinds de 1816e eeuw zichtbaar waren. In de zomer van XNUMX vroor het in heel Europa, met sneeuwval in sommige regio's van de Verenigde Staten.
Kunst in instabiliteit
De aanzienlijke asconcentraties van de vulkaanuitbarsting zorgden voor prachtige zonsondergangen die Turner inspireerden tot het maken van zijn beroemde zonsondergangschilderijen. Bovendien profiteerde Lord Byron van dat moment om zijn gedicht "Darkness" te componeren, dat de volgende verzen bevat: «Ik had een droom (...), de felle zon was verdwenen en de sterren dwaalden vaag door de eeuwige ruimte». Dit was niet zomaar een droom.
Hoewel kunstenaars zich misschien hebben geput uit diepe interne bronnen om opmerkelijke creaties te produceren, had de algemene bevolking moeite om de positieve kant van hun tegenslagen te ontdekken. De 1813e eeuw kende catastrofale mislukte oogsten, culminerend in ernstige hongersnood. Het tekort aan haver voor paardenvoer kan echter de inventieve geest van de Duitser Karl Drais hebben aangewakkerd, die de velocipede bedacht, een vroege versie van de fiets. In XNUMX ontwikkelde hij een door pedalen aangedreven vierwielig voertuig en had het geluk dat de stijgende haverprijzen, in combinatie met slechte oogsten gedurende het jaar dat bekend staat als het 'jaar zonder zomer', Ze maakten het noodzakelijk om voertuigen uit te vinden die niet afhankelijk waren van de tractie van dieren.
Gevolgen voor de oogst en hongersnood
In de 70.000e eeuw brak de ernstigste hongersnood uit, als gevolg van slechte oogsten. Tegelijkertijd werden landen als Ierland en Italië zwaar getroffen door ziekten zoals tyfus, die, samen met hongersnood en sterfte (naar verluidt tot 1816 levens eisend), leidden tot massale migraties naar Rusland en de Verenigde Staten. Deze migratie leidde onvermijdelijk tot de implementatie van protectionistisch beleid. In juni XNUMX, New Yorkers werden geconfronteerd met een sneeuwstormterwijl de boerderijen in New England bezweken aan de vrieskou. Londen had de hele zomer te kampen met hagelbuien en zelfs in ons eigen land vonden we voorheen onvoorstelbare weersomstandigheden. Hoewel er maar weinig gegevens over dit onderwerp beschikbaar zijn, beschrijft Baron de Maldà een sneeuwval die medio juli plaatsvond in het centrale deel van het schiereiland, een werkelijk ongekende gebeurtenis.
Lord Byron en zijn metgezellen doen hun uiterste best om uit te vinden
Gedurende deze periode, Lord Byron, die zich mogelijk al het gedicht Darkness voorstelde, Hij zocht zijn toevlucht in zijn Donati-villa in Cologny, naast het Meer van Genève in Zwitserland. Beschuldigd van sodomie en ontevreden, verwelkomde hij een vriendenkring die hem enkele weken lang vergezelde te midden van een bijzondere en drukkende zomer, gekenmerkt door onophoudelijke regen, die hen dwong binnen te blijven. Net als de eenzame figuren van de Decameron tijdens een plaag, brachten Byron en zijn metgezellen hun middagen door met het delen van spookverhalen, terwijl de heersende gotische sfeer harmoniseerde met het winterweer veroorzaakt door de vulkaan.
Tegelijkertijd kreeg Bengalen te maken met onophoudelijke regen die een cholera-uitbraak veroorzaakte, die zich over de hele wereld verspreidde en miljoenen levens eiste. Wat in eerste instantie Het leek slechts een tijdverdrijf leidde uiteindelijk tot enkele van de belangrijkste literaire meesterwerken uit de geschiedenis.
Tijdens deze vrije tijd werd het huis bewoond door Dr. John Polidori, die later de mythe van de vampier zou creëren, doordrenkt met zijn vijandigheid jegens Byron (die vijf jaar later zelfmoord zou plegen zonder roem te verwerven), en Mary Shelley, met wie Hij zijn specifieke versie van Prometheus zou creëren met Dr. Frankenstein, geïnspireerd door de nachtelijke discussies en de daaropvolgende nachtmerries.
Gevolgen van een jaar zonder zomer
Terwijl de wereld met verwoesting werd geconfronteerd, schreef een vriendenkring die hun toevlucht zocht in één stad tegelijkertijd geschiedenis. De gevolgen van de vulkaanuitbarsting verspreidden zich tot buiten Europa. In Bengalen (India), De stortregens van 1817 veroorzaakten een cholera-uitbraak die zich over de hele wereld verspreidde. Het resultaat was miljoenen doden. De moesson werd gedurende drie opeenvolgende jaren verstoord, wat leidde tot een economische catastrofe in Zuidoost-Azië, waarin de slavernij opnieuw de kop opstak.
Meer in het bijzonder dwongen de hongersnoden in het zuidwesten van China boeren tot verandering rijstteelt voor de opiumproductie, waarmee de weg werd vrijgemaakt voor de daaropvolgende epidemie van deze pijnstillende stof. Een enorme wolk van deeltjes omhulde de aarde, blokkeerde het zonlicht en creëerde een eigenaardige roodachtige waas die bleef hangen. Hierdoor kregen zonsondergangen een betoverend mooie en apocalyptische aanblik.
Een klein groepje neerstortende rotsen en lava die uit de diepten van een vulkaan losbarstte, resulteerde in een eindeloze winter, die dood en hongersnood op de planeet bracht en de basis legde voor latere veranderingen, waaronder wetten en sociaal beleid die bedoeld waren om de problemen die zich voordeden aan te pakken.
Het bewijsmateriaal gaf aan dat het klimaat controle over de mensheid zou kunnen (en kan) uitoefenen. Zeker, de vroege jaren van de 19e eeuw werden gekenmerkt door extreme kou. De apocalyptische sfeer wordt nog eens extra benadrukt als we Byrons gedicht beschouwen: “De ochtend kwam en ging, en bracht geen dag met zich mee (…), gelukkig waren zij die in het oog van de vulkanen woonden.” Angst en wanhoop vervulden de harten van de mensen, gevoelens die nog steeds bij ons resoneren.
